„Średnio intensywny aromat z wyraźną, acz nienachalną nutą jodu. Usta lekkie, miękkie i potoczyste, gładkie, lekko kwasowe, złożone: sól, cytrusy, zielone orzechy laskowe”. Brzmi jak opis wina, ale podobnie wyszukane charakterystyki tworzy się też dla… zwykłej wody Specjaliści podkreślają przede wszystkim zdrowotne właściwości wody oraz ostrzegają przed odwodnieniem. Tymczasem woda, podobnie jak wino, coraz częściej oceniana jest pod kątem smaku oraz dopasowania do konkretnych potraw. I to nie tylko w najdroższych zagranicznych restauracjach, gdzie klienci do posiłku mogą wybierać wodę z kart wód, ale i w wielu miejscach w Polsce. Skąd ta nuta Smak wody zależy przede wszystkim od zawartych w niej związków chemicznych. Za smak słony odpowiada chlorek sodu, za gorzki – siarczany magnezu i sodu. Słodki nadają naturalne związki organiczne (czyli tzw. substancje humusowe), a kwaśny – kwasy mineralne. O smaku wody decyduje także jej odczyn pH, którego zakres może być dość szeroki, bo zgodnie z polskimi normami od 6,5 do 9,5 pH. I tak np. woda o odczynie 8 pH ma smak mdły, a przy jeszcze wyższym – odczuwamy ją jako nieco mydlaną. Z kolei niskie pH, czyli poniżej 7,5, nadaje wodzie smak orzeźwiający. Temu wrażeniu sprzyja też schłodzenie oraz nasycenie dwutlenkiem węgla. – Woda nie służy wyłącznie gaszeniu pragnienia, jest też dobierana do potraw i wina ze względu na jej walory smakowe. Nie powinna jednak zmieniać ich smaku, ale być w tle, dając odczucie odświeżenia – mówi Piotr Kamecki, prezydent Stowarzyszenia Sommelierów Polskich. Jak radzą hydrosommelierzy, czyli specjaliści od doboru konkretnego rodzaju wody do posiłku, aby woda nie zaburzała jego smaku, lecz odpowiednio go wydobywała, należy stosować się do kilku zasad. – Wodę gazowaną pijemy podczas spożywania potraw ciężkich, mięsnych, takich jak stek w mięsnym sosie. Gdy popijemy go wodą niegazowaną, stanie się mdły – mówi Piotr Kamecki. – Gazowana woda nie nadaje się za to do potraw intensywnie rybnych, takich jak raki, świeże owoce morza czy ryby wędzone. Za bardzo wzmacnia ich smak. Do takich potraw pasuje woda niegazowana – dodaje. Jakie są inne zasady? – Wodę podajemy bez żadnych dodatków. Nasz zwyczaj podawania jej z lodem i cytryną jest dziwny, bo one całkowicie zmieniają jej smak i zaburzają smak potrawy. Woda powinna być chłodna (12-16 stopni C), podana w szerokiej szklance lub kieliszku, tak by wlewała się do ust szerokim strumieniem i rozlewała na całym języku. Wówczas daje uczucie odświeżenia. Trzeba też zadbać, by szklanka była świeżo umyta, bez obcych zapachów czy detergentu – mówi sommelier. – Ważny jest też sposób przechowywania wody. Najlepiej robić to w szklanych butelkach, ponieważ plastik przewodzi zapachy – gdy magazynujemy wodę przez długi czas, np. w zatęchłej piwnicy, pijąc ją później, możemy czuć, że woda przeszła tym zapachem. Nie można też przechowywać jej w zbyt wysokiej temperaturze. Gdy zostawimy wodę w zamkniętym samochodzie na słońcu, a potem otworzymy i się jej napijemy, to nawet po ponownym schłodzeniu jej smak się zmieni i straci ona odświeżające, ożywcze walory – tłumaczy. I dodaje, że najlepiej jest kupować wodę butelkowaną u źródła: – Przesyłanie jej rurami i butelkowanie wiele kilometrów dalej może zmieniać pierwotny smak i aromat wody ze względu na wpływ związków chemicznych pochodzących z rur. Woda dla wybrednych Do tych zasad stosują się doradcy w wykwintnych restauracjach na całym świecie, w których woda potrafi kosztować krocie. Najdroższa woda świata, czyli Svalbardi (320 zł za butelkę 750 ml), uznawana przez Towarzystwo Fine Waters także za najlepszą, pochodzi z Dalekiej Północy, z gór lodowych w okolicach bieguna. Jest prawie całkowicie pozbawiona minerałów, dzięki czemu charakteryzuje ją świeży, lekki i nieco słodkawy smak. Inna słynna woda – Icelandic Glacial – pochodzi z chronionego źródła Ölfus bijącego na terenie islandzkiego rezerwatu. To jedna z najczystszych wód na świecie – zawartość azotanów jest w niej bliska zeru. Wykorzystywana jest nie tylko do picia, ale również do produkcji rozjaśniającej linii kosmetyków DiorSnow. Równie czysta jest woda Voss, pochodząca z norweskiego lodowca. Należy do wód artezyjskich, czyli takich, które pod wpływem ciśnienia hydrostatycznego wypływają na powierzchnię ziemi, skąd można je bezpośrednio czerpać. Pod ziemią znajdują się w szczelnych skalnych zbiornikach zamkniętych nieprzepuszczalnym stropem, co zapewnia im legendarną wręcz czystość. Woda Voss charakteryzuje się niską mineralizacją, więc jest delikatna w smaku. Ma wyraźne kwasowe nuty i polecana jest szczególnie do szparagów. Najczystsze wody to domena nie tylko Dalekiej Północy. Jedna z nich pochodzi z wyspy Fiji leżącej na Pacyfiku i jest szczególnie ceniona w USA. Woda Fiji również czerpana jest ze źródła artezyjskiego – położonego na skraju lasu deszczowego, w dolinie oddalonej o 3 tys. km od cywilizacji. Zawiera krzemionkę, magnez i wapień, co sprawia, że jest miękka w smaku. W sztuce pairingu, czyli w doborze do różnych dań i win odpowiedniej wody w zależności od jej walorów smakowych, mogą się ćwiczyć również bywalcy polskich restauracji i hoteli. A to za sprawą pierwszej w naszym kraju karty wód – Małopolskiej Karty Wód Mineralnych, którą w ramach promocji regionu opracowali hydrosommelierzy wraz z Żółtym Przewodnikiem „Gault & Millau” Polska. Jak opisać ten smak Każda z 20 wód wymienionych w karcie ma specyficzną charakterystykę, podobną do tych, którymi opisuje się wina. Wymienia się w niej wyczuwalne nuty i aromaty owocowe, orzechowe, grzybowe, morskie (np. wodorostów), metaliczne, kruszonego żwiru czy wapiennej skały. I mniej zaskakujące – kredowe, ozonowe, jodowe. Jak wyglądają opisy? „Aromat wapna, kredy i kwiatów. Usta lekkie, o delikatnej kwasowości oraz goryczce i ciekawej strukturze – sprawiają wrażenie, jakby ta woda była emulsją, a nie jednorodnym płynem. Rekomendowana do tłustych, duszonych i smażonych dań mięsnych oraz aromatycznych win białych i różowych” – to o wodzie Cechini Muszyna, niskonasyconej, częściowo odgazowanej. „Lekko kredowy, stonowany aromat. Usta lekkie i neutralne smakowo. Delikatnie gorzkawy finisz z oryginalną nutą grzybów. Sprawdzi się w połączeniach z owocami morza, pastami z sosami na bazie oliwy lub białego wina, a także młodymi winami białymi i musującymi” – to z kolei walory niegazowanej Gorczańskiej Krynicy. – Polskie wody całkowicie dorównują superdrogim zagranicznym, a często nawet je przewyższają w światowych rankingach. Wystarczy stosować się do podstawowych zasad ich przechowywania i podawania, by w pełni korzystać z ich smakowych walorów – podkreśla Piotr Kamecki. Kwaśny odcień błękitu Jak wynika z badań, jesteśmy w stanie wyczuć smak wody nawet wówczas, gdy jest ona pozbawiona bogactwa minerałów. Dotychczas wiadomo było, że nasze kubki smakowe wyczuwają pięć podstawowych smaków: słony, kwaśny, słodki, gorzki i umami (smak glutaminianu sodu). A co z czystą wodą? Z eksperymentów dr. Yukiego Oki, neurobiologa z Kalifornijskiego Instytutu Technologii w Pasadenie, można wyciągnąć wniosek, że to receptory odpowiedzialne za odczuwanie smaku kwaśnego są wrażliwe na rozpoznawanie wody. Naukowiec przeprowadził badanie na genetycznie zmodyfikowanych grupach myszy, które pozbawiono receptorów odpowiadających za poszczególne smaki. Następnie grupom myszy, z których każda nie odczuwała jednego ze smaków, podali do picia wodę lub bezsmakowy syntetyczny olej silikonowy. Okazało się, że gryzonie pozbawione kwaśnych receptorów na językach myliły się i nie zawsze wybierały wodę. Sugeruje to, że właśnie receptory kwaśnego smaku pomagają odróżnić wodę od innych płynów. Aby potwierdzić wyniki badania, dr Oka przeprowadził kolejny eksperyment. W DNA komórek nerwowych w „kwaśnych” kubkach smakowych myszy wbudował światłoczułe białko. Pozwoliło to na sterowanie neuronami za pomocą światła. Niebieskie włączało receptor kwaśnego smaku. Przyzwyczajone do picia wody gryzonie za którymś razem w poidle zamiast wody zobaczyły niebieskie światło. Niezrażone zaczęły je chłeptać. Gdy w poidle zaświeciło światło w innym kolorze, myszy nie były nim zainteresowane. Czy u ludzi te same receptory odpowiadają za rozpoznawanie wody? Choć nie ma na to dowodów, wydaje się, że tak właśnie jest. Uczucie pragnienia pojawia się w ustach, gdy w wyniku niewystarczającego nawodnienia zmniejsza się wydzielanie śliny. A ta ma kwaskowy smak. Dlatego naukowcy przypuszczają, że gdy środowisko w ustach staje się zasadowe, to kwaśne receptory stają się wrażliwe na wodę. Najgorsza woda świata Prawdopodobnie najpaskudniejsza w smaku woda na świecie jest też najstarsza – liczy 2,6 mld lat. I znajduje się 3 km pod powierzchnią ziemi. Wodę odkryła prof. Barbara Sherwood Lollar z Uniwersytetu Toronto w kanadyjskiej kopalni Timmins, gdzie wydobywa się srebro, cynk i miedź. Prastara woda jest przede wszystkim potwornie słona – zawdzięcza to miliardom lat reakcji z pobliskimi skałami. Jest też bardziej lepka niż woda z kranu i w konsystencji przypomina syrop klonowy. Najpierw przejrzysta, w kontakcie z tlenem nabiera rdzawej barwy z powodu zawartych w niej minerałów – głównie żelaza.

Ostatnio miałam okazję gościć w moim domu pewną znajomą. Był upalny dzień, więc zaproponowałam jej coś do picia. Nie miała ochoty ani na kawę, ani na herbatę. Jedynie o czym marzyła, to o łyku chłodnej, orzeźwiającej wody. Wyjęłam z lodówki moją wodę z lodu i nalałam jej do szklanki. Upiła łyk, drugi, potem następny, na chwilę się zamyśliła, po czym jakby doznała objawienia zapytała: „Aśka! Gdzie ty kupujesz taką pyszną wodę?!” Nie kupuję – odpowiedziałam. Ja ją po prostu robię. „Ale jak to robię??? Myślałam, że wodę można sobie po prostu kupić, albo nalać z kranu! A ty mi mówisz, że można ją zrobić! Wiesz, ja rozumiem… można sobie zrobić ciasto, przetwory na zimę, obiad dla całej rodziny, ale wodę??? Serio??? W takim razie poproszę o przepis na wodę” I w tym momencie wybuchnęła gromkim śmiechem. Przepis oczywiście dostała, a dzisiaj dzielę się nim także z wami :) Woda z lodu posiada także kilka innych nazw: żywa woda, woda strukturalna, nanowoda. Wiele razy wspominałam na blogu o jej wspaniałych właściwościach na przykład w tych wpisach: 💧 Ile i co człowiek powinien pić 💧 Wiosenne oczyszczanie i regeneracja organizmu W jednym z nich pisałam, na czym polega przygotowanie takiej wody, a dzisiaj napiszę jak ja przygotowuję taką wodę krok po kroku. Przygotuj dwa emaliowane garnki (lub inne emaliowane pojemniki) Nalej wodę z kranu do pierwszego pojemnika. Woda powinna być przegotowana i ostudzona, pozostawiona do odstania na kilka godzin, odchlorowana i przefiltrowana) Wstaw pojemnik do zamrażalnika (albo na balkon gdy jest mróz) na ok. 4 – 5 godzin. Przebij skorupę lodu i odlej niezamarzniętą wodę do drugiego pojemnika. Lód z pierwszego pojemnika jest szkodliwy i należy go wyrzucić. Drugi pojemnik z wodą wstaw do zamrażalnika, tym razem na ok. 7 godzin. Powinno zamarznąć mniej więcej 2/3 wody. Niezamarzniętą wodę wylej, ponieważ zawiera różne zanieczyszczenia. Lód, który pozostał odstaw, aby się roztopił w temperaturze pokojowej. Roztopiony lód, to jest właśnie woda z lodu :) Tak przygotowaną wodę z lodu warto pić najlepiej godzinę lub dwie przed jedzeniem, 3 razy dziennie po jednej szklance. Woda z lodu powinna stać w lodówce pod przykryciem, najlepiej na dolnej półce i zimną należy pić małymi łykami. Woda strukturalna, czyli woda z lodu posiada cudowne właściwości. Wpływa na regenerację na poziomie komórki, poprawia przemianę materii i ogólne samopoczucie, powoduje przypływ energii i usuwa zmęczenie. Podsumowując: pijąc codziennie wodę z lodu przyczyniamy się do tego, że czujemy się zdrowsi i młodsi! Zalety takiej wody z pewnością docenią osoby uczące się, przemęczone, stosujące różne diety czy głodówki, a także te, które pragną na dłużej zachować młody wygląd :) Woda z lodu nie jest przeznaczona tylko i wyłącznie do picia. Można ją także wykorzystać w codziennej pielęgnacji jako tonik, a raczej esencję nawilżającą. W tym celu należy spryskać lub zwilżyć dłonie i wklepać wodę opuszkami palców w twarz, szyje i dekolt. Pozostawić do wyschnięcia. Drugi sposób (dla osób, u których pojawiły się zmarszczki) polega na nałożeniu kompresu z wody z lodu (taka maska w płachcie) na ok. 20 min. Do wody warto dodać szczyptę czystej soli kuchennej, himalajskiej lub kłodawskiej, aby była bardziej miękka. Po takich zabiegach skóra staje się miękka i nawilżona, znikają wszelkie podrażnienia, zmarszczki się wygładzają, a wypryski szybciej się goją. Wodę z lodu warto także stosować do codziennego mycia twarzy. Najlepsza do tego celu jest woda z lodu z dodatkiem soli i odstawiona na cały dzień lub całą noc. Po umyciu twarzy można zastosować maseczkę odmładzającą, przeciwzmarszczkową na przykład z płatków różano – owsianych lub z pyłkiem kwiatowym. Pijcie wodę z lodu codziennie, nie tylko podczas upałów. Na zdrowie :) LikeLike Love Haha Wow Sad Angry

Ciepła woda dostaje się do pęknięć, podmywając lód w jego najsłabszych punktach - wskazuje. Ciepło i sól mogą być przenoszone w głąb Lodowca Thwaitesa przez szczeliny, poszerzając

^{Herbata jest napojem znanym od dawna i używanym w celach kulinarnych, leczniczych, jak i kosmetycznych. Zwłaszcza zielona herbata posiada zdrowotne właściwości, które są coraz bardziej cenione wśród ludzi na całym świecie. Z racji tych cennych właściwości zielona herbata jest składnikiem wielu kosmetyków, w tym również kosmetyków do włosów i odżywek do skóry głowy. Ten wspaniały i zdrowy napój pochodzący z zielonej herbaty jest także każdego dnia pity przez miliony ludzi na świecie w celach leczniczych. Płukanka z herbaty w połączeniu z innymi roślinami Zielona herbata jest bardzo dobrym produktem, który można zastosować do płukania włosów po umyciu ich szamponem i spłukaniu wodą. Wystarczy tylko zaparzyć parę saszetek herbaty i wywarem namaścić głowę wcierając napar w skórę głowy i we włosy. Trzeba jednak pamiętać, że napar z zielonej herbaty może lekko rozjaśniać włosy. Zieloną herbatę można stosować też jako jeden ze składników płukanki i wtedy płukanka będzie jeszcze bardziej intensywna i jeszcze bardziej korzystna dla włosów i skóry głowy, przy czym nie będzie rozjaśniać włosów, a tylko je lekko przyciemnić. Płukanka taka będzie składała się z zaparzonej zielonej lub ciemnej herbaty, z zaparzonej kawy oraz zaparzonej pokrzywy, skrzypu polnego i szałwii. Płukanka taka jest wspaniałym wzmacniaczem włosów, bo działa dodatnio na cebulki włosowe, dodaje włosom gęstości, blasku i sprawia, że prześwitująca łysina zarasta nowymi włosami. Płukankę taką trzeba stosować po każdym umyciu włosów szamponem i dokładnym spłukaniu letnią wodą. Jest to również napar, którym można przemywać skórę twarzy i szyi. Z samej zielonej herbaty jak i z połączenia jej na przykład ze skrzypem polnym lub szałwią można sporządzić wcierkę do włosów i stosować ją tak często, jak chcemy. Lecz należy liczyć się z efektem rozjaśniania włosów. Wcierka taka pomaga w ukrwawieniu skóry głowy i tym samym jest skutecznym sposobem walki z wypadającymi włosami. Wpływ zielonej herbaty na włosy i skórę głowy Zielona herbata jest bogatym źródłem witaminy C i E, które stymulują porost włosów. Jet ona również bogatym źródłem polifenoli. Polifenole są to organiczne związki chemiczne występujące naturalnie w roślinach. Wykazują one działanie antynowotworowe i zapobiegające powstawaniu chorób układu krwionośnego. Oprócz zielonej herbaty dostarczycielami polifenolu są winogrona, jagody, kakao, orzechy, chmiel, oliwa z oliwek i skórki niektórych owoców. Zielona herbata zawiera również silne przeciwutleniacze zapobiegające łysieniu i posiadające właściwości przeciwzapalne. Stymulacji włosów sprzyja też zawarty w zielonej herbacie antyoksydant. Natomiast mieszcząca się w niej witamina B5 ma działanie regenerujące i nawilżające poprzez co uzdrawia skórę głowy, wzmacnia cebulki włosowe i zapobiega rozdwajaniu się końcówek herbata służy również do przyrządzania zdrowego napoju o licznych właściwościach zdrowotnych. Napój taki dodaje energii i uspakaja, jak i działa na organizm odmładzająco. Dlatego warto na co dzień pamiętać o zielonej herbacie. Specyficzny smak zielonej herbaty można zniwelować dodatkami np. sokiem lub ziołami.} 6Ztf.

iswtpdn9dy.pages.dev/336

iswtpdn9dy.pages.dev/174

iswtpdn9dy.pages.dev/7

iswtpdn9dy.pages.dev/4

iswtpdn9dy.pages.dev/265

iswtpdn9dy.pages.dev/373

iswtpdn9dy.pages.dev/248

iswtpdn9dy.pages.dev/180

iswtpdn9dy.pages.dev/300

woda z lodowca do picia