- Czas pandemii to nie jest zmiana biznesu na to jak więcej zarobić. To jest walka o przetrwanie i o to, żeby nie wpaść w jeszcze większe długi - podkreśla Barbara. Razem z Flavią Borawską opowiadają o tym jak wymyśliły specjalny projekt Obiadów z Wozowni, który pomaga przetrwać im pandemiczny kryzys. Zapraszamy do podcastowej przestrzeni portalu Jeśli chcecie nas posłuchać, a nie tylko poczytać, zaglądajcie do niej w każdą sobotę, także na Spotify. Podcast składa się z trzech cyklów. „Musimy pogadać” to seria intrygujących wywiadów na tematy społeczne. „Ekostacja” to rozmowy o ekologii i klimacie, a w „Gastro od kuchni” usłyszycie, co kipi w różnych garach. Wozownia to miejsce ukryte w podwórku przy warszawskim placu Trzech Krzyży. Gdy pojawiła się na mapie Warszawy, najpierw była tam bardzo prosta przestrzeń, kalmary z grilla w miękkim pieczywie, ławki wśród skrzynek z roślinami i drinki ozdobione polnymi kwiatami. Z czasem Wozownia ewoluowała, w środku pojawił się czerwony bar z kamiennym blatem, a potem zimowy pawilon pełen wygodnych mebli: skórzane kanapy, długi drewniany wspólny stół i złociste, musztardowe kotary. Przed pandemią miejsce przyciągało niezobowiązującym klimatem i weekendową atmosferą - świetnymi koktajlami, winami oraz doskonałymi przekąskami, którymi łatwo można było się dzielić z przyjaciółmi. Sama grywałam tam jako dj-ka. Gdy wprowadzono zakaz przyjmowania gości w lokalu, było jasne, że atmosfera knajpy to coś, czego nie da się dostarczyć w dostawie. - Zaciszny ogród w centrum miasta. Przenieść atmosferę Wozowni na wynos? To bardzo trudne. Musieliśmy mówić tylko o jedzeniu - podkreśla Barbara Kłosińska. - Chcieliśmy, żeby ludzie mogli się nacieszyć tym jedzeniem. Tu nie chodzi o szybki biznesowy lunch, tylko cieszenie się comfort foodem, który proponujemy - dodaje. Tak powstał pomysł na Obiady z Wozowni. Nowy odcinek podcastu: Gastro od kuchni Posłuchaj rozmowy: - Gastronomia jest w piekielnie trudnym momencie. Nie wiadomo, ile miejsc przetrwa, a jeśli przetrwa to na jakich zasadach - podkreśla Flavia Borawska. - Ważne jest poczucie wspólnoty. Ja nigdy wcześniej z Wozownią nie byłam związana, natomiast odczuwam potrzebę pomocy. Jesteśmy w tej rodzinie gastronomicznej (…) To jest ten moment, w którym trzeba się wspierać na każdy sposób - stwierdza. - Czas pandemii to nie jest zmiana biznesu na to jak więcej zarobić. To jest walka o przetrwanie i o to, żeby nie wpaść w jeszcze większe długi - dodaje Barbara. - Jest mi miło słuchać Flavii, która codziennie lub co drugi dzień mówi: "O Jezu, jak super, że muszę przygotowywać wykwintnego jedzenia, tylko tak jakbym sobie ugotowała w domu" - opowiada Barbara. Flavia przytakuje: - W Wozowni spełniam wszystkie moje perwersyjne sny gastronomiczne. To, czego nie mogłam robić w fine diningu teraz odbija się na kuchni Barbary - twierdzi. Bez wątpienia wyzwania gastronomiczne, którym na co dzień muszą sprostać dziewczyny z Wozowni są inne niż w restauracjach typu fine dining sprzed pandemii. Flavia była szefową kuchni w restauracji Kręglickich Opasły Tom i gotowała w wielu podobnych miejscach. Teraz cieszy się, że może przyrządzać kurczaka (lub boczniaka) à la Snoop Doog i doskonalić swoje umiejętności w przygotowywaniu wegetariańskich potraw.